Rěč/Sprache/Language
Bogumił Šwjela
* 05.09.1873 Skjarbošc
† 20.05.1948 pla Naumburga
- syn wucabnika Kita Šwjele
- studium teologije a slawistiki w Halle nad Solawu a Barlinju
- domacny wucabnik w Pódstupimje
- faraŕ w chóśebuskej Serbskej cerkwi, we Wochozach a Dešnje
- rěcywědnik, redaktor, publicist a ludowědnik
- sobuzałožaŕ zwězka serbskich towaristwow DOMOWINA w lěśe 1912
- 1941 zakaz serbskich namšow
- 1942 pśesedlenje do Rudolstadta·
- wumrějo pśi wrośenju do Łužycy
Bogumił Šwjela jo słušał ako syn kantora a wucabnika Kita Šwjele k tegdejšej inteligency. Swójo źiśetstwo jo pśepórał w Skjarbosću. Pó gymnaziju jo slědował studij teologije a slawistiki. Wót domacnego wucabnika w Pódstupimje a pomocnego fararja w Chóśebuzu źo jogo pówołańske wuwiśe až do fararja we Wochozach a Dešnje. Ako sobuorganizator młodoserbskego gibanja w Dolnej Łužycy, ako cłonk Maśicy Serbskeje a ako redaktor wšakich dolnoserbskich casnikow jo se zasajźował cas žywjenja za woplěwanje a zachowanje dolnoserbskeje rěcy. Wón jo wózjawił twóŕby Mata Kosyka, jo załožył “Serbsku knigłownju ” z pśełožkami z drugich słowjańskich rěcow a jo wjadł dnjownik až do kóńca swójogo žywjenja. Wón jo naźěłał manuskripty za nimsko-dolnoserbske słowniki a jo zběrał material za „Pólinowe mjenja wokrejsa Chóśebuz ”. W lěśe 1912 jo wón dał DOMOWINA jeje mě a bu jeje zastupujucy pśedsedaŕ. Wón jo woplěwał wobšyrnu korespondencu. Wót 1969 stoj jogo pomnik w Dešnje a Bogumił-Šwjela-drogu maju w chóśebuskem wejsnem źělu Nowy Chmjelow.
Žrědło wobraza: Serbski institut