Někak 50 wopytowarjow z Łaza a wokoliny, na přikład z Wojerec, Čorneho Chołmca, Ćiska a Delnjeho Wujězda, je pjatk, 8.4., na serbski wječork pod hesłom „Handrij Zejler – spěwy a fabule” do Łazowskeje cyrkwje přichwatało. Mjez hosćimi bě wjele čłonow zarjadowarja-spěchowaceho towarstwa „zetkanišćo dom Zejlerja a Smolerja”, dašich zajimcow a wjesnjanosta Thomas Leberecht. Tež dwě ukrainskej maćeri a jeju dźěći, kotrež po ćěkańcy we Łazu bydlu, su z wulkim zajimom zarjadowanje sćěhowali.

Regionalna rěčnica Domowiny za teritorij župy „Handrij Zejler” Wojerecy, Sonja Hrjehorjowa, a Andreas Kirschke staj fabule serbsce a němsce čitałoj. Katrin Goeringowa, Monika Austowa a  Rosemarie Kloßowa su jako spěwna trojka z Łaza zarjadowanje ze spěwami „Ha, widźu-li ptačata ćahnyć”, „Tu čerwjenu sukničku” a „Wusni mój lubuško” wobrubili. Předsyda towarstwa Reinhardt Schneider so wšěm sobuskutkowacym dźakowaše a farar Christian Huth přitomnych žohnowaše, na kóncu zarjadowanja su wšitcy hromadźe serbsku hymnu spěwali.

Po zarjadowanju su wopytowarjo hišće chwilku bjesadowali a wšelake zběrki z fabulemi a basnjemi kupili, kotrež je regionalna rěčnica ze Smolerjec kniharnje spbu přnjesła. Wječork w ramiku „Lěta Zejlerja a Kocera” žněješe jara dobry wothłós, tež jako nastork, sam dalše fabule čitać. Prezentowane fabule njemějachu jenož žortny raz, kaž na přikład „Chcył něhdy w holi Mužakec”, ale hłuboki zmysł kaž „Mjedwjedź, wjelk, liška a sornik” abo „Tresaty wosoł a jeho mukojći bratřa” z hač do dźensnišeho płaćacej wěrnosću.