Kwalitu serbskeho kubłanja přez zhromadne dźěło zwyšeć, je stajne wužadanje. Tež serbski kubłanski puć so hižo w pěstowarni započina – tohodla přeprošujetej nětk Domowina a Serbske šulske towarstwo (SŠT) na fachowu konferencu pod hesłom „Dyrbimy rěčeć!”, kotraž ma wosebje nošerstwa přesahowacu kooperaciju w fokusu. Přeprošeni su starši, kubłarki a nošerjo pěstowarnjow. W srjedźišću steja metoda imersije, wšědneho dospołneho so zanurjenja do našeje rěče, nazhonjenja danskeje mjeńšiny w Šleswigsko-Holsteinskej z daledawanjom swojeje rěče a diskusijne koła wo praktiskich prašenjach.

Přistup k dokładnišim informacijam a přizjewjenku namakaja zajimcy na internetnej stronje https://www.domowina.de/start . Zarjadowanje so štwórtk, 13. winowca, wot 9 do 15 hodź. w kubłanišću swjateho Bena w Smochćicach wotměje. Adresa za přizjewjenja je: info@sorbischer-schulverein.de . Wobdźělnicy móža dalekubłanske wopismo dóstać. Štóž na konferencu ze swojim dźěsćom přińdźe a za nje dohład trjeba, njech to prošu na přizjewjence zdźěli.

Wotběh: Po kofeju a postrowje Andreasa Ošiki, jednaćela SŠT, Jadwigi Kaulfürstoweje, wědomostneje sobudźěłaćerki Rěčneho centruma Witaj (RCW) w nošerstwje Domowiny, a Franziski Henke, čłonki Budyskeje wokrjesneje staršiskeje rady, stejitej přednoškaj jako impuls na programje. Rěčnespytnica dr. Jana Šołćina ze Serbskeho instituta a sorabistiki Lipšćanskeje uniwersity, z praktiskimi přikładami rozłoži, što je imersija a što nic. Helle Witt-Nommensen, rěčna poradźowarka danskeho šulskeho towarstwa za Južnu Šleswigsku w Flensburgu, wo praksy posrědkowanja rěče w danskich pěstowarnjach přednjese. Po připołdnišej přestawce móža so přitomni na wikach móžnosćow ze wšelakimi poskitkami zeznajomić a so na štyrjoch dźěłarničkach wobdźělić. Tule dźe mjez druhim wo komunikaciju mjez pěstowarnju a staršimi, posrědkowanje dobreje serbšćiny bjeze stresa a kooperaciju mjez pěstowarnju a zakładnej šulu.

Katrin Suchec-Dźisławkowa, kubłanska referentka Domowiny, so wo zaměrje konferency wupraja:

„Teoretisce je dawno jasne, što koncept Witaj a dospołna imersija woznamjenjatej. Ale my wšitcy jako starši, wučerjo a kubłarki wěmy, zo ze zwoprawdźenjom klaca. Trjebamy sylniše serbske sebjewědomje, zo bychmy w našich kubłanišćach wot žłobika hač do gymnazija kóždy dźeń konsekwentnje serbsku atmosferu ze samozrozmliwym serbowanjom tworili. Tohodla chcemy z tutej konferencu proces skrućenja narodneho ducha w serbskim kubłanju zahajić – z jasnym zaměrom: Kóžde dźěćo njech je po zakónčenju swojeho wukubłanja z nošerjom serbšćiny wšědny dźeń. Při tym móžemy tež hižo na wjele wupłodow wulkeho angažementa swójbow a horliweje skutkownosće pedagogowkow a pedagogow w Serbach nawjazać.”